Το πεύκο δεν είναι από τα φυτά της παλαιότερης χλωρίδας των Κυθήρων, αν και ο Gerard de Nerval (1808 – 1855) αναφέρει ότι είδε μεμονωμένα πεύκα κατά την επίσκεψή του στο νησί. Το πεύκο φυτεύτηκε μαζικά σε δεντροφυτεύσεις πριν από αρκετές δεκαετίες, δημιουργώντας μεγάλα ή μικρά δάση σε περιοχές όπως Ποταμός, Γερακάρι, Μυρτίδια, Βρουλέα και Καψάλι. Από αυτά ορισμένα κάηκαν (π.χ. Μυρτίδια, Βρουλέα) αλλά φαίνεται ότι ανακάμπτουν. Τα δένδρα ανήκουν κυρίως στη χαλέπιο πεύκη. Τα τελευταία χρόνια τα πεύκα έχουν προσβληθεί από το έντομο Marchalina hellenicus (Βαμβακίαση – εργάτης του πεύκου) και πολλά από αυτά ξεραίνονται.
Επιστημονική ονομασία: Pinus halepensis, Χαλέπιος Πεύκη
Οικογένεια: Pinaceae
Κυθηραϊκή ονομασία: Πεύκο
Ονομασία σε άλλα μέρη της Ελλάδας: Πεύκο
Συλλογή: Χρήσιμα μέρη του πεύκου είναι οι πευκοβελόνες, το ρετσίνι, τα κουκουνάρια και τα μπουμπούκια του. Συλλέγουμε τις πευκοβελόνες και τα μπουμπούκια την άνοιξη.
Ιδιότητες: Το πεύκο είναι χρήσιμο βότανο για τους ρευματισμούς, τις δερματικές παθήσεις, την πνευμονία και τη βρογχίτιδα. Οι καρποί που βρίσκονται στο κουκουνάρι είναι πολύ δυναμωτικοί. Βράζοντας τα μπουμπούκια μπορούμε να φτιάξουμε μία λοσιόν που ανακουφίζει άτομα με κατάθλιψη και κάποιες νευρασθένειες, ενώ ηρεμεί την επιδερμίδα που έχει ακμή.
