Η μηδική είναι γενικά το κοινό τριφύλλι. Υποτίθεται ότι ήρθε στην Ελλάδα από τους Μήδους, κατά την διάρκεια των Μηδικών Πολέμων τον 5ο αιώνα π.Χ, γι αυτό και ονομάστηκε «μηδική». Τα περισσότερα φυτά του είδους είναι πόες. Το γένος Medicago απαντάται στο νησί σε αρκετά είδη, ορισμένα από τα οποία έχουν μεταξύ τους ελάχιστες διαφορές. Το καλλιεργούμενο είδος εισήχθη αρχικά πριν από 50 – 60 χρόνια, πιθανότατα από τον Κόξμαν, ως κτηνοτροφικό φυτό. Σήμερα φυτρώνει και ως αυτοφυές σε διάφορα μέρη του νησιού. Στην Ευρώπη χρησιμοποιείται και ως καρύκευμα σε βραστά φαγητά, ενώ τα φύτρα των σπόρων προστίθενται στις σαλάτες.
Επιστημονική ονομασία: Medicago arborea, Μηδική η δενδρώδης
Οικογένεια: Leguminosae
Κυθηραϊκή ονομασία: Τριφύλλι, Μηδική
Ονομασία σε άλλα μέρη της Ελλάδας: Τριφύλλι, Μηδική, Άγριο Τριφύλλι
Συλλογή: Χρησιμοποιούμε όλο το φυτό και τους σπόρους του. Προτιμάται η συλλογή του την άνοιξη. Μπορεί να αποξηρανθεί και να φυλαχθεί σε βάζο.
Ιδιότητες: Είναι χωνευτικό και καθαρτικό και προτείνεται σε δυσπεψία, δυσκοιλιότητα και άλλες εντερικές ανωμαλίες. Επίσης είναι ορεκτικό και τονωτικό ενώ προτείνεται σε περιπτώσεις αναιμίας. Είναι ακόμη σπασμολυτικό (διεγερτικό συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος), αποχρεμπτικό, αντιπυρετικό, αντιανεμικό, καθαρίζει το αίμα από τις τοξίνες, καταπολεμά την αϋπνία και την νευρική ένταση. Ως κομπρέσα εφαρμόζεται σε μώλωπες, δερματικές πληγές και τσιμπήματα εντόμων. Βρασμένο με άλλα χόρτα βοηθάει τις μητέρες που θηλάζουν στην έκκριση γάλακτος. Η μηδική είναι πλούσια τροφή σε βιταμίνες C, D, E K1, προβιταμίνη Α και ανόργανες ουσίες.
Ιδέα
Ως διατροφικό στοιχείο, τα φρέσκα φύλλα τα βάζουμε την άνοιξη σε σαλάτες και σούπες. Μπορούμε να τα βράσουμε και με άγρια χόρτα.
