Mensen

Kythera is altijd een kruispunt geweest van beschavingen en volkeren in het Middellandse Zeegebied. De zeeroutes tussen het Oosten en het Westen lopen hier langs en de controle over de Zee van Kythera was van groot strategisch belang voor elk koninkrijk of rijk in die tijd. De verschillende invasiegolven brachten bijna altijd hun hele familie mee om het eiland te koloniseren. Degenen die hier kwamen vermengden zich met de inheemse bevolking en als gevolg daarvan is Kythera een kleine mengelmoes van beschavingen en volkeren. Vandaag de dag vind je nog steeds inwoners met Venetiaanse familienamen of met de naam "Kasimatis", die oorspronkelijk uit Constantinopel komt. De kolonisatie vond plaats in kleine aantallen, maar was gestaag door de eeuwen heen, waardoor het "Kythereese" volk ontstond.

Kythereanen zijn een actief en creatief volk. De arme grond en het harde leven op het eiland dwongen verschillende inwoners om te emigreren. Er waren drie grote migratiegolven. De eerste was na de revolutie van 1821, toen duizenden Grieken naar Klein-Azië trokken, waar handel en cultuur bloeiden en met het verval van het Ottomaanse Rijk de volkeren vrijheden kregen. Toen vestigde zich een grote gemeenschap van Kythereërs in Smyrna, vooral geconcentreerd in Kordellio en Koukloutza. Hier werd na de tweede helft van de 19e eeuw de eerste Kythereaanse vereniging buiten het eiland opgericht. Met de "Vernietiging van Klein-Azië" in 1922 verlieten de meeste Kythereërs Smyrna, net als bijna de hele Griekse bevolking. Er was ook een belangrijke gemeenschap van Kythereërs in Piraeus, die tot op de dag van vandaag hun grootste gemeenschap in Griekenland is. Een andere grote gemeenschap bevond zich in de Egyptische stad Alexandrië.

De tweede golf emigranten begon aan het einde van de 19e eeuw en eindigde pas aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Het zwaartepunt van deze nieuwe emigranten lag in de Verenigde Staten en Australië. De derde golf - de grootste - begon na de oorlog en duurde tot het midden van de jaren 1970. De meeste emigranten gaan naar Australië, waar er ongeveer 40.000 Kythereanen zijn, plus een paar duizend in de VS, terwijl de gemeenschap in Athene en Piraeus uit respectievelijk 5.000 en 7.000 personen bestaat. In de afgelopen jaren hebben een aantal Kythereanen besloten om terug te keren naar Kythera, waaronder veel jonge mensen.

Al deze geleidelijke veranderingen hebben een rijk cultureel erfgoed gecreëerd, waardoor het Kythereese volk een specifieke identiteit heeft gekregen en er een grote verscheidenheid aan denkwijzen is ontstaan. Dit is een communicatief, reizend volk, vol herinneringen en verlangens. Tot op de dag van vandaag bestaat hun manier van leven uit een voortdurende uitwisseling van ideeën, prikkels, eigenaardigheden en culturen.

De Kythereese cultuur erfde elementen van Kreta, Heptanees en Mani, zoals blijkt uit het gesproken Kythereese dialect. De Venetiaanse invloed is ook aanzienlijk. Het orthodoxe geloof is een van de belangrijkste culturele elementen van het eiland, zoals blijkt uit de actieve deelname aan religieuze vieringen en de meer dan 300 kerken op dit kleine stukje land. Op het gebied van kunst en zang hebben de inwoners van Kythere hun eigen school opgericht, en ze hebben hun creaties tot op de dag van vandaag in ere gehouden.

Gemeenschapsactiviteiten zijn de norm, met tientallen verenigingen waar de Kythereanen zich ook bevinden. In het internettijdperk hebben ze krachtige online gemeenschappen opgezet om met elkaar te communiceren en samen te werken. Het opleidingsniveau is hoog, de economische situatie van de meeste mensen is uitstekend en ondernemerschap is sterk ontwikkeld. Over het algemeen zijn de eilandbewoners actief in de landbouw en het toerisme.